رضا رضا

 

اى به سرير ارتضا ضابطه رضا- رضا

اى به رضاى تو رضا در دو سرا خدا رضا

 

اى به شهادت كرم حجت حى ذوالنعم

اى به روايت قلم تعز من تشا رضا

اى به مشيت قدر زينب لوح بندگى

اى به قضاوت قضا حاكم بر قضا رضا

اى به صحيفه زمان مطلع شعر شاعران

اى به حروف ابجدى واژه پر بهار رضا

تو مظهر درايتى - مكمل ولايتى

سمبل هر حكايتى به بخشش و سخا رضا

تو ضان شفاعتى كه از ضامنت تو حق

عفو كند گناه ما به موقع جزا رضا

حجت حى سرمدى دسته گل محمدى

عالم آل احمدى به امر كبريا رضا

نام تو گشته مشتق از نام على مرتضى

ز آنكه تويى به خلق و خو على مرتضى رضا

تو هفتمين وديعه خدا به نص كوثرى

كه فخر بر تو مى كند سيده النساء رضا

ز بعد حضرت بتول كه هست بضعه رسول

پاره تن فقط تويى به ختم الانبيا رضا

لواى صلح مجتبى داده خدا بدوش تو

كه در قعود تو بود قيام كربلا رضا

عصاره عبادت سيد ساجدين تويى

كه از قيام تو بود قيام ما به پا رضا

زنده ز علم تو بود مكتب باقرالعلوم

كه از تو گشته منجلى علوم ماسوا رضا

به فقه و دانش و اصول تويى به ملك اين جهآن

رمز بقاى مذهب و مكمل ولا رضا

تاج ولايت به سر، موسى جعفرت پدر

كه صد كليم بر درت ستاده با عصا رضا

تويى رئوف ميزبان كه با ورود ميهمان

به خنده لعل لب كنى بسان عنچه وا رضا

تو ان طبيب حاذقى كه از عنايت و كردم

مدح امام رضا ع

دلم بود و حرم بود و امامم بود و تنهایی
حرم قبله ، حرم کعبه ، عجب احرام زیبایی
به کنج دنج یک حجره ، تماشا داشت اوج او
دلم را کرد اقیانوس ، موسیقی موج او
دو رکعت گریه سر کردم ، دو رکعت خاک گل کردم
دو رکعت با تمام سنگهایش درد و دل کردم
لباس اشک آماده ، سرم از شرم افتاده
همیشه سنگ فرش او برایم مهر و سجاده
زیارت نامه میخواندم ، دلم گرم زیارت شد
نگاهم خورد بر قبرش ، نمیدانم جسارت شد؟
به پای پنجره فولاد ، دل روی دل افتاده
گذار کشتی طوفان زده ، بر ساحل افتاده
نفس پشت نفس ، ایوان به ایوان سیر میکردم
گلاب چشمهایم را برایش خیر میکردم
تمام صحن هارا مست بوی عود میدیدم
پریدم ناگهان از خواب ، رویا بود میدیدم
دوباره چشم را بستم ، دوباره جستجو کردم
دوباره خواب را از ردپا تا صحن بو کردم
بیا پیراهنم بو کن ، هنوز عطر حرم دارد
فقط ایوان و سقاخانه و یک صحن کم دارد
دلم آهو ، دلم از او ، دلم مشغول گفتگو
بزن نی زن بنام او ، بگو یا ضامن آهو
کبوتر وار می آیم ، به آب و دانه ای دلخوش
عطش دید ترک خورده ، به سقاخانه ای دلخوش
دلم خورشید می خواهد ، هوای گنبدت کرده
دوباره عید می خواهد ، هوای مشهدت کرده
بیابان های تو لبریز از آهو شود ضامن
کلاغ از لطف چشمان ملیحت قو شود ضامن
به گوشه چشم تو شیر از میان پرده اش پاشد
دو چشم آهو از وقتی به تو افتاد زیبا شد

 

سرود میلاد امام رضا ع

فقیری خونتون شد افتخارم  
تویی نگارم ، عزیز زهرا
اسمتُ میون لوح دل نوشتم     
باتو سرشتم ، شد عجین آقا
تموم آسمونیا به پای تو اسیرند
حور و ملک بایک نگاه به پای تو می میرند
تویی که خدا رو گنبدت نوشته ، نوشته
اونی که دوست داره توی بهشته ، بهشته
خاکم و خدا با عشق تو سرشته ، سرشته
ضامن آهو ، یابن الزهرا ، رضا
******
وقتیکه تو ایوون طلات میشینم      
دل و می بینم ، تو عرش اعلا
بسکه آب سقا خونت نوشیدم   
خودم دیدم ، حرم سقا
هرکی میاد تو حرمت با یه دل گرفتار
میگه زیرلب اذن دخول یا عباس علمدار
اونی که دلم بود از ازل اسیرش ، اسیرش
همونی که عالمی شده فقیرش ، فقیرش
دل که مالِ خودته ازم نگیرش ، نگیرش
ضامن آهو ، یابن الزهرا ، رضا