دم :        حسين جانم حسين حسين جانم حسين

يارب حسين در كربلا آمد پي عهد و وفا     سازد سر و جان را فدا

من آمدم در كربلا تا عهد خود پايان برم

اندر ميان عشق تو هفتاد دو قربان كنم

هم اكبر و هم اضغرم قرباني جانان كنم

آماده ام از جان و دل بر گفته قالوا بلي

اين اهل بيت مصطفي اين زينب بي اقربا

اين شمر شوم بي حيا آن قاتل بد اخترم

اين ياوران با وف از اكبر و از اصغرم

اين تازه نوخط قاسمم نور دو چشم مصطفي

آورده ام در كربلا سازم براه تو فدا  هستم رضايت را رضا

راضي شدم با جان و دل تا اكبرم بي سر شود

دو دست عباسم جدا در راهت از پيگر شود .